مطالعات بختیاری: واج‌شناسی، متن، واژه‌نامه. اریک آنونبی و اشرف اسدی، اوپسالا، انتشارات دانشگاه اوپسالا، 2014، 222 صفحه

کشور ایران با تنوع قومی و زبانیِ بسیار گسترده، همواره از اهمیت ویژه‌ای برای مطالعاتِ فرهنگی و زبانی برخوردار بوده است اما متأسفانه تحقیقاتِ انجام‌گرفته پیرامون میزانِ زوال یا بقای گونه‌های زبانی، در بسیاری از موارد، خبر از رو به ‌زوال ‌بودنِ آنها در آینده‌ای دور یا نزدیک دارد (بشیرنژاد، 1390). از طرفی دیگر، علیرغم تلاش‌های گسترده در مراکز پژوهشیِ داخل و خارج از کشور، بخش اعظمی از این سرمایه‌های زبانی بدون بررسی باقی‌ مانده و یا نیازمند مطالعه و تحقیق بیشتر است. اریک آنونبی در راستای ثبت و ضبط جنبه‌های مختلف این گنجینه‌های زبانی، با مطالعاتِ خود از سال 2003 بر روی گویش‌ها و زبان‌های رایج در ایران، به‌ویژه گویش‌های جنوب غربی ایران، سرآغازِ پروژه‎ای عظیم در مطالعات گویشی را رقم زده است، که بازنمود آن را می‌توان در تدوینِ وبگاهِ اطلسِ زبان‌های ایران  مشاهده کرد، که در زمان نگارشِ این نوشته، مراحل آغازی و آزمایشی خود را طی می‌کند. همچنین، به‌ تازگی انتشارات دانشگاه اوپسالای سوئد کتابی با عنوان "مطالعات بختیاری: واج‌شناسی، متن، واژه‌نامه" منتشر کرده است که اریک آنونبی و اشرف اسدی، در این کتاب، با نگاهی زبان‌شناختی، به مطالعه و بررسی بخش‌های مختلف زبان بختیاریِ گونة شهر مسجدسلیمان پرداخته‎‌اند. نگارندگان این اثر بر این باورند که این پژوهش تلاشی است در جهت پاسخ‌گویی به برخی از سؤالات و ابهاماتی که درکتاب لوریمر (1922)، دربارة بختیاری، مطرح شده و تا به امروز بدون پاسخ مانده است.